حوادث تخریبی بارش برف

بارش برف در زمستان 96 تهران باعث غافلگیری شهر شد و به طبع آن حوادث گوناگونی را در سطح شهر به بار آورد. برفی که نعمت الهی و یکی از عوامل جلوگیری از خشکسالی است با بی درایتی و بی تخصصی افراد باعث بوجود امدن حوادث از قبیل سقوط و تخریب می شود.
بارش برف امسال باعث تخریب بسیاری از سازه های ساختمانی از جمله سایبان ها شد. سایبان هایی که توسط افراد غیر متخصص و ناکارآمد ساخته و اجرا شده اند. ایستافو

طراحی سایبان پارکینگ می بایست با توجه به بار های وارد بر آن از جمله برف . باد و طوفان تدوین شود. همچنین در بررسی بار برف بر سقف سایبان ها می بایست عاملی به نام ضریب اثر شیب نیز مورد بررسی قرارگیرد. این ضریب مقدار زاویه مجاز سطح سقف سایبان را مورد آنالیز قرار میدهد که باید به حدی باشد که بار برف پس از مدتی در افزایش حجم خود توسط وزن خود به طرف پایین هدایت شود و نباید از حدی بیشتر شود که بار باد نیز بر آن غالب شود.
متاسفانه برخی از افراد و شرکت ها بصورت تجربی کار ساخت سایبان را بر عهده میگیرند و از اعضای فلزی ضعیف در ساخت آن استفاده میکنند ، مقاطعی که در هنگام آزمون باردهی مانند برف و باد استحکام خودر را از دست داده و نابود میشوند. در ساخت سازه های فلزی حتی الامکان باید از مقاطع فولادی ( st 37 , st 52  ) با ضخامت های جداره بالاتر از 2 میلیمتر استفاده کرد .
برخی پیمانکاران و شرکت های مجری در انتخاب نوع مقاطع و ضخامت جداره ها برای کاهش هزینه های اجرا انتخابی نادرست دارند که متاسفانه بعد از تخریب سازه سایبان هزینه های به مراتب بیشتر و همچنین از بین رفتن اعتبار آنها را در بر خواهد داشت. ایستافو

در بارش برف اخیر سایبان هایی آسیب دیدن که علاوه بر سازه های ضعیف از پوشش های پارچه ای و با استحکام پایین بهره برده بودند. بارش برف بر روی سطح سازه های پارچه ای باعث کشش در سطح پارچه شده است و رفته رفته باعث سنگینی سازه و در نهایت منجر به پاره شدن و یا تخریب سازه شده اند.
مشکل پوشش های پارچه ای نداشتن صلبیت در هنگام اعمال بار است که به راحتی در فیزیک آنها اثر گذار خواهد بود.
شهر تهران در منطقه 4 برفی ( طبق جدول مندرج در مبحث ششم مقررات ملی ساختمان) قرار دارد و میزان بارش برف به اندازه 150 کیلوگرم بر متر مربع پیش بینی شده است.که باید در طراحی سازه سایبان پیش بینی شود. ایستافو